Πρόσκληση στη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του Ωδείου μας (23/12/10)

Σας προσκαλούμε στη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή που θα πραγματοποιήσουμε την Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 6 το απόγευμα, στο χώρο του Ωδείου.

Μελωδίες, χριστουγεννιάτικα τραγούδια και "καλικατζαράκια" πανέτοιμα να σας υποδεχτούν....!!!

Προτεραιότητες και ποιότητα ζωής

Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό.

Ένα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ'οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.

4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.

6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.

10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.

45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολλάρια.

1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.

Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων. Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολλάρια.

Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά; Σταματούμε για να την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι: Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε;

by email

Το "σκαθάρι" ...ψηφιοποιείται

Ο Sir Paul McCartney και η HP κατέληξαν πρόσφατα σε συμφωνία, η οποία προβλέπει ότι η αμερικάνικη εταιρεία θα αναλάβει να ψηφιοποιήσει το αρχείο του μεγάλου μουσικού. Όπως θα περίμενε κανείς, το ιστορικό μέλος των Beatlesδιαθέτει ένα από τα πιο εκτεταμένα αρχεία στον κόσμο και η ψηφιοποίηση έχει ως στόχο να διαφυλάξει αυτό τον πλούτο, εξαλείφοντας τον κίνδυνο φθοράς από το χρόνο.

Φυσικά, η συλλογή του McCartney περιλαμβάνει τα mastersμερικών από τα γνωστότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ, όπως το Yesterday, αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε πρωτογενές μουσικό υλικό. Το "σκαθάρι" διαθέτει πίνακες, φωτογραφίες, videos και γενικά σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό που δεν έχει ψηφιοποιηθεί.

Όταν η HP ολοκληρώσει τη διαδικασία, το υλικό θα είναι διαθέσιμο σε τρίτους μέσα από ένα "private cloud environment". Οι fans θα μπορούν να βλέπουν τμήματα από τη συλλογή του McCartney μέσω Internet, δίχως αυτή τη στιγμή να γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες.

Ο Sir Paul McCartney γεννήθηκε στο Liverpool, εκεί όπου γεννήθηκαν και τα υπόλοιπα μέλη των θρυλικών Beatles. Μαζί με το John Lennon ήταν οι βασικοί δημιουργοί των επιτυχιών της μπάντας, μέχρι τη διάλυσή της το 1970. Στη συνέχεια, ο McCartney δημιούργησε τους Wings και μετά ακολούθησε solo καριέρα. Μαζί με το Ringo Starr είναι τα μόνα εν ζωή μέλη των Beatles, έπειτα από το θάνατο των John Lennon (1980) καιGeorge Harrison (2001).

Πηγή

Isaac Albéniz y Pascual : Suite Espanola Op. 47 - Leyenda

Πατήστε το βελάκι να το ακούσετε

Και το logo του pdf να δείτε ή/και να εκτυπώσετε παρτιτούρα!

Ξανά μαζί, για διαρκείς …"Μεταμορφώσεις... μετά μουσικής"!

 

“Φορτισμένοι” και κεφάτοι επιστρέφουμε και συνεχίζουμε όλοι μαζί, παρέα στον ονειρικό κόσμο της μουσικής!

Για να σας βάλουμε στο ….κλίμα που θα ζήσουμε μαζί, σας παρουσιάζουμε ΟΛΗ τη μουσική παράσταση "Μεταμορφώσεις... μετά μουσικής", στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Ωδείου μας ΜΑΡΤΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 2010. Με τους: Νεφέλη Μαρκάκη, Πέτρο Πολίτη, Γιάννη Φίλια, Δάφνη Μαρκάκη.

Οι εγγραφές ξεκινούν από σήμερα, όπως κάθε χρόνο, 1η Σεπτεμβρίου. Σας περιμένουμε καθημερινά στη γραμματεία του Ωδείου

Πρωινές ώρες	10  πμ – 1 μμ     Δευτέρα έως και Σάββατο
Απογευματινές ώρες	6 μμ –  9 μμ  Δευτέρα έως και Παρασκευή

Έναρξη μαθημάτων την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010.

Σας θυμίζουμε ότι λειτουργούν τα τμήματα:

Μουσική Προπαιδεία,

Κλασικό,

Παραδοσιακό,

Μοντέρνο,

Λαϊκό,

Προετοιμασία Πανελλ. Εξετάσεων,

Ανώτερα Θεωρητικά

Πληροφορίες: Ελ. Βενιζέλου 32 - τηλ. 2261020350  - email: dimodliv@gmail.com

Βρέθηκε το πιάνο του Μότσαρτ;

Ένα παλιό πιάνο πιθανολογείται ότι ανήκε στον Μότσαρτ και εάν αυτό επιβεβαιωθεί σίγουρα η αξία του θα είναι αμύθητη. Το εν λόγω πιάνο κατασκευάστηκε το 1775 και μετέπειτα στις αρχές του 80' βρέθηκε στη Γερμανία και στη κατοχή του Μάρτιν Μπέκερ ο οποίος το αγόρασε από έναν αντικέρ στο Στρασβούργο.

Όταν ο Μπέκερ αποφάσισε να δημοπρατήσει το πιάνο του επειδή δεν το ήθελε πια, ένας ιστορικός απεφάνθη ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το πιάνο αυτό να ήταν το πιάνο πάνω στο οποίο δημιουργούσε ο Μότσαρτ.

Μάλιστα μια ελαιογραφία του Μότσαρτ παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με το πιάνο του Μπέκερ.

Όπως είπε ο Μπέκερ "σκόπευα να το βγάλω στο σφυρί, στο eBay για 40.000 ευρώ".

Τώρα μένει να πιστοποιηθεί και εάν όντως πρόκειται για το πιάνο του Μότσαρτ η χρηματική και ιστορική του αξία είναι ανεκτίμητη.

Μαρίνα Χατζηδημητρίου

Τραγούδια που έγιναν ταινίες ή το αντίθετο

Κινηματογράφος και μουσική είχαν πάντα μία αμφίδρομη σχέση. Και τα δύο μέρη ενέπνεαν ιδέες στους δημιουργούς κι έτσι είχαμε ταινίες που τουλάχιστον ο τίτλος τους ήταν βασισμένος σε κάποιο γνωστό τραγούδι και αντίστοιχα, τραγούδια που οι συνθέτες τους πήραν την αρχική ιδέα από τον τίτλο ή τους ήρωες κάποιας ταινίας. Αρκετοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα έχουν χρησιμοποιήσει για τα άλμπουμ τους τίτλους γνωστών κινηματογραφικών ταινιών. Αλλα συγκροτήματα πήραν το όνομά τους από κάποια ταινία, όπως π.χ. οι Black Sabbath από την ομώνυμη ταινία τρόμου του 1964, που είχε για πρωταγωνιστή τον Boris Karloff, αλλά αυτό από μόνο του χρειάζεται ξεχωριστή αναφορά.

Οι σχέσεις αυτές είναι αμέτρητες, γι' αυτό οι αναφορές θα περιοριστούν μόνο σε τραγούδια και άλμπουμ που έχουν κάποια ιδιαιτερότητα και ξεχώρισαν για διάφορες αιτίες.

Το Singin' In The Rain, που πρωτακούστηκε στην ταινία Hollywood Revue Of 1929, που ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινία για τη MGM, το τραγουδούσε ο Cliff Edwards. Το 1952 θα χαρίσει τον τίτλο σε ένα από τα πιο αγαπημένα μιούζικαλ όλων των εποχών, με πρωταγωνιστή τον Gene Kelly.

Οι Queen ήταν ένα συγκρότημα με καλές σχέσεις με τον κινηματογράφο. Το άλμπουμ τους Α Night At The Opera (1975) έχει δανεισθεί τον τίτλο του από την ομώνυμη ταινία του 1935 και το Α Day At The Races (1976) είναι κι αυτό, όπως και το προηγούμενο, πετυχημένη ταινία των Marx Brothers, από το 1937.

Το αριστούργημα του 1929 Der Blaue Engel (Γαλάζιος Αγγελος), που έκανε τη Marlene Dietrich διεθνή σταρ, αρκετά χρόνια αργότερα, το 1960, ενέπνευσε, σαν Θλιμμένος Αγγελος όμως σ'αυτή την περίπτωση, το Blue Angel στον Roy Orbison, του οποίου και άλλα τραγούδια έχουν σχέση με τον κινηματογράφο, όπως το Running Scared, που χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος στην ταινία του 1986 με πρωταγωνιστές τους Gregory Hines και Billy Crystal. Το Only The Lonely είναι μία ακόμη μεγάλη επιτυχία του, που ακούγεται στην ομώνυμη ταινία του 1991, με πρωταγωνιστές τους John Candy, Ally Sheedy και James Belushi. Το In Dreams του 1999, που έχει για σκηνοθέτη τον Neil Jordan, και πρωταγωνιστούν οι Annette Bening, Robert Downey Jr. και ο Aidan Quinn, βασίζεται βέβαια στο ομώνυμο τραγούδι του Orbison, το οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο και στο Blue Velvet του David Lynch, που με τη σειρά του είναι εμπνευσμένο από το τραγούδι του Tony Bennett, το οποίο, όμως, είχε ακούσει ο σκηνοθέτης στη μεταγενέστερη ερμηνεία με τον Bobby Vinton. Τέλος, όσον αφορά τον Roy Orbison, το Oh Pretty Woman οδήγησε στο Pretty Woman του 1990, με τους Julia Roberts και Richard Gere.

Το Walk On The Wild Side από το άλμπουμ Transformer, που κυκλοφόρησε το 1972 ο Lou Reed, είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα που έγραψε το 1956 ο Nelson Algren και οδήγησε στην πετυχημένη κινηματογραφική μεταφορά του το 1962, στην ταινία που αναβιώνει τη Νέα Ορλεάνη της δεκαετίας του '30, με πρωταγωνιστές τούς Jane Fonta, Lawrence Harvey και Barbara Stanwyck.

Η Kate Bush με το τραγούδι της Red Shoes, από το ομώνυμο άλμπουμ του 1993, μας θύμισε την πολύ καλή ταινία του 1948 με τον ίδιο τίτλο, που ήταν βασισμένη στο παραμύθι του Hans Christian Andersen.

Ο Scott Walker, ένας άλλος καλλιτέχνης με τάσεις αναζήτησης, έχει γράψει το τραγούδι του Seventh Seal εμπνευσμένος από την ταινία του Ingmar Bergman από το 1956 Det Sjunde Inseglet (Εβδομη Σφραγίδα), που είχε για πρωταγωνιστές τούς Max Von Sydow και Bibi Andersson.

Οι Cornershop, συγκρότημα από το Λονδίνο που είχε ανάμεσα στα μέλη του και μουσικούς με καταγωγή από την Ινδία, το 1998 γνωρίζουν μία μεγάλη επιτυχία με το Brimfull Of Asha, που αναφέρεται στην ινδή τραγουδίστρια Asha Bhosle, της οποίας η φωνή, αν και ποτέ δεν εμφανίστηκε η ίδια στη μεγάλη οθόνη, έχει αντικαταστήσει τη φωνή δεκάδων πρωταγωνιστριών στις παραγωγές του Bollywood.

Από τα πιο γνωστά τραγούδια του Bruce Springsteen στο άλμπουμ του Nebraska είναι το Atlantic City, που κυκλοφόρησε έναν χρόνο μετά την ταινία του 1981 που σκηνοθέτησε ο Loui Malle και είχε για πρωταγωνιστές τούς Burt Lancaster, Susan Sarandon (και οι τρεις υποψήφιοι για το βραβείο Οσκαρ) και Michel Piccoli. Στην ταινία, όπως και στο τραγούδι, περιγράφονται οι επιρροές της Μαφίας στα καζίνα αυτής της πόλης, η οποία βρίσκεται κοντά στο Νιου Τζέρσεϊ, όπου γεννήθηκε ο Bruce. Επίσης το τραγούδι Nebraska περιγράφει την ιστορία μιας σειράς φόνων όπως αναφέρονται και στην ταινία Badlands που σκηνοθέτησε ο Terrence Malick το 1973.
Το 1995, οι Deep Blue Something, από το Dallas του Τέξας, γνώριζαν τη μοναδική τους επιτυχία με το Breakfast At Tiffany's, που έχει σχέση με την ταινία του 1961, η οποία βασίζεται σε ιστορία του Truman Capote και έπαιζαν οι Audrey Hepburn (υποψήφια για Οσκαρ) και George Peppard.

Το συγκρότημα Gorillaz δημιουργήθηκε το 1998 από τον Damon Albarn, που ήταν βασικό μέλος του συγκροτήματος των Blur. Η μεγάλη επιτυχία τους Dirty Harry βασίστηκε στον γνωστό χαρακτήρα Harry Callachan που καθιέρωσε ο Clint Eastwood στη δεκαετία του '70.

Ο Godzilla είναι το γνωστό τέρας που πρωταγωνιστεί σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες· οι Blue Oyster Cult τον έκαναν τραγούδι το 1976 στο άλμπουμ τους Spectres.
Από τα πιο πετυχημένα τραγούδια και άλμπουμ στη σύγχρονη μουσική εποχή, το Goodbye Yellow Brick Road του Elton John, είναι επηρεασμένο από τον γνωστό δρόμο στην ταινία του 1939 Ο Μάγος του Οζ, από την οποία έγινε γνωστή η Judy Garland.

Οι Humphrey Bogart και Lauren Bacall έπαιζαν στο γκανγκστερικό μελόδραμα του 1948 Key Largo, που έγινε πετυχημένο τραγούδι το 1982 από τον Berie Higgins.
Συγκροτήματα του χαρντ ροκ συχνά αντλούν εμπνεύσεις από κινηματογραφικές ταινίες. Οι Iron Maiden, που είναι ένα από αυτά, έγραψαν το Caught Somewhere In Time επηρεασμένοι από το Blade Runner. Το τραγούδι τους Man On The Edge είναι εμπνευσμένο από την ταινία Falling Down, στην οποία έπαιζε ο Michael Douglas. Το Out Of The Silent Planet είναι επηρεασμένο από το Forbidden Planet, αλλά και από το μυθιστόρημα του 1938 με τον τίτλο του τραγουδιού που έγραψε ο C.S. Lewis. Η ίδια μπάντα έχει γράψει τη μεγάλη επιτυχία της The Number Of The Beast από ιδέα που βασίστηκε στην ταινία Damien: The Omen ΙΙ. Το 2000 το Wicker Song από το άλμπουμ Brave New World βασίζεται στο ομώνυμο φιλμ του 1973 με πρωταγωνιστή τον Christopher Lee και το Where The Eagles Dare στην ταινία του 1968, με τον ίδιο τίτλο, υπάρχει στο άλμπουμ τους Piece Of Mind. Σε ένα άλλο τραγούδι τους χρησιμοποιούν τον τίτλο της γνωστής ταινίας From here to eternity, το ίδιο κάνουν και με το Quest For Fire.

Οι Metallica είναι άλλη μία μπάντα από τον χώρο του ροκ που συχνά χρησιμοποιούν στα τραγούδια τους φράσεις και ιδέες από ταινίες. Στο Memory Remains η Marianne Faithfull, που συμμετέχει, απαγγέλλει μια φράση που είχε πει η Marilyn Monroe στην ταινία της Misfits. Το Sad But True των ιδίων βασίζεται σε μέρος της ταινίας Magic, στην οποία έπαιζε ο Anthony Hopkins το 1979. Οι Metallica χρησιμοποιούν στο Creeping Death φράσεις από το δεύτερο μέρος της ταινίας Οι Δέκα Εντολές. Ενα από τα σημαντικότερα άλμπουμ τους, το For Whom The Bell Tolls, χρησιμοποιεί τον τίτλο από το μυθιστόρημα του Hemmingway που εκδόθηκε το 1940 και το 1943 έγινε και πετυχημένη ταινία. Στο βίντεοκλίπ του τραγουδιού οι Metallica χρησιμοποιούν αποσπάσματα από το φιλμ.

Αλλες ταινίες: Rambling Rose, τραγούδι του Nat King Cole που εξελίχτηκε στο δράμα του 1991 με τους Robert Duvall και Laura Dern, Peggy Sue Got Married, από το τραγούδι του Buddy Holly, που έγινε η ταινία του 1986 με τους Nicolas Cage και Kathleen Turner, One Fine Day, ταινία του 1994, με τους George Clooney και Michelle Pfeiffer, τίτλος εμπνευσμένος από τραγούδι των Chiffons του 1963, My Girl, από το τραγούδι των Temptations, με πρωταγωνιστές τους Dan Aykroyd και Jamie Lee Curtis, Stand Bye Me, ταινία του 1987, με τους Corey Feldman και Will Wheaton, River Phoenix, John Cusack, Kiefer Sutherland, που παραπέμπει στην επιτυχία του Ben Ε. King, When Α Man Loves Α Woman, το δράμα του 1994 με πρωταγωνίστρια τη Meg Ryan, που ως έμπνευση είχε το τραγούδι τού Percy Sledge, Sea Of Love του 1989, με τον Al Pacino, εμπνευμένο από το ομώνυμο τραγούδι του Phil Philips.

Σε αρκετά ακόμα τραγούδια έχουν χρησιμοποιηθεί τίτλοι γνωστών κινηματογραφικών ταινιών, ή και το αντίθετο, χωρίς να έχουν άλλη σχέση με αυτές: Frankestein-Edgar Winter, Frankie And Johnnie-Sam Cooke, Iron Man-Black Sabbath, Pet Cemetary-Ramones - εδώ η ταινία πήρε τον τίτλο από το τραγούδι του συγκροτήματος.

 

Πηγή

Πρωτότυπες εκδόσεις έργων του Σοπέν online

Chopin Early Editions: Η συλλογή έργων του Σοπέν της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου του Σικάγου περιλαμβάνει πάνω από 400 πρωτότυπες εκδόσεις μουσικών συνθέσεων από τον Φρεντερίκ Σοπέν.

Τώρα και online σε ψηφιακή μορφή http://chopin.lib.uchicago.edu/ 

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ (28/6/10)

Τη Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010 θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακή μετάδοση μαθητικής συναυλίας από το τηλεκέντρο του Δήμου Δύμης στην Αχαία (Κάτω Αχαγιά) με κοινό το χωριό Γεράκι στην Κρήτη, τα Μεστά της Χίου, την Αθήνα και όποιον άλλον (μέχρι 20) έχει πρόσβαση στο δίκτυο.

Η πρωτοβουλία ανήκει στον κ. Πέτρο Στεργιόπουλο, καθηγητή φλάουτου του Ωδείου μας.

Το Ωδείο μας θα πάρει μέρος στο εγχείρημα, με μαθητές της τάξης Φλάουτου και Μουσικής Δωματίου.

Ο δικτυακός τόπος που διαμορφώνεται αυτές τις μέρες γι' αυτό το σκοπό είναι: http://connect.ea.gr/dmaingreece1 (οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τον επισκεφτούν ως guest)

Για περισσότερη ενημέρωση δείτε εδώ: http://connect.ea.gr/dmaifopage

"Finalle" - Nefelopetra

Από την μουσική παράσταση "Μεταμορφώσεις... μετά μουσικής", στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Δημοτικού Ωδείου Λιβαδειάς ΜΑΡΤΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 2010.
Με τους: Νεφέλη Μαρκάκη (καθηγήτρια του Ωδείου μας), Πέτρο Πολίτη, Γιάννη Φίλια, Δάφνη Μαρκάκη.

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – ΖΟΡΜΠΑΣ - Suite-Ballet In 23 scenes (13/6/10)

Το 2010 γιορτάζουμε στην Ελλάδα τα 85 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη διοργανώνοντας διάφορες εκδηλώσεις σε πολλές πόλεις μας.

Η Δημοτική Χορωδία του Δήμου Λεβαδέων στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρο στην πόλη μας και σε συνεργασία με την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας, διοργανώνει συναυλία στο Ανοιχτό Θέατρο της Κρύας, την Κυριακή 13 Ιουνίου 2010 Κι ώρα 8.30 μ.μ., όπου θα παρουσιάσει το μεγάλο μουσικοχορευτικό έργο ΖΟΡΜΠΑΣ του Μίκη Θεοδωράκη.

Αξίζει να αναφερθεί ότι για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια παρουσίασης του έργου με συμφωνική ορχήστρα και μπαλέτο από ερασιτεχνική χορωδία.

Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ε Χ Ο Υ Ν

1) Η Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα -VRATZA-της Βουλγαρίας με διευθυντή τον Dimitar Panov

2) Η Σχολή Κλασσικού και Σύγχρονου Χορού με διευθύντρια την Βασιλεία Κουρσάρη. Η διασκευή και η διδασκαλία της χορογραφίας έγινε από την Βασιλεία Κουρσάρη. Τα κοστούμια σχεδίασε η Κα Μαρουσώ Μπρόφα

3) Η συμπολίτισσά μας, σοπράνο , Ασπασία Φραγκούλη

4) Η Χορωδία μας υπό τη διεύθυνση του Μαέστρου Todor Kabakchiev, Στο πιάνο η Κατερίνα Μπότση

5) Αφηγητής: Βασίλης Τσακίρογλου

Την παράσταση διευθύνει ο Μαέστρος TODOR KABAKCHIEV

Μαζί μας γίνεται προσπάθεια να παρευρίσκεται ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Ευχαριστούμε θερμά του χορηγούς μας που χάρη στη δική τους χρηματική συμπαράσταση καταφέραμε να ανταπεξέλθουμε στο μεγάλο κόστος αυτού του έργου.

Πηγή

Η συμβολή της μουσικής στην εξέλιξη του ανθρώπου

Ορισμένα από τα δομικά της στοιχεία είναι διαχρονικά και οικουμενικά

The Economist

Η μουσική είναι ένα μυστήριο. Υπήρξε, και παραμένει, συστατικό κάθε γνωστού πολιτισμού στη Γη. Οστά μεταμορφωμένα σε φλογέρες χρησιμοποιούνταν πριν από 40.000 χρόνια. Η μουσική αποσπά την προσοχή των ανθρώπων πολύ πιο συνεκτικά από κάθε τι άλλο: εγκεφαλογραφήματα δείχνουν πως όταν οι άνθρωποι ακούνε μουσική, όλες σχεδόν οι περιοχές του εγκεφάλου γίνονται πιο ενεργές.

Παρόλ’ αυτά, η μουσική δεν υπηρετεί κάποιον ορατό εξελικτικό σκοπό. Ο Κάρολος Δαρβίνος, στην «Καταγωγή του ανθρώπου», παρατήρησε ότι «ούτε η απόλαυση ούτε η ικανότητα παραγωγής της μουσικής είναι χαρίσματα που χρησιμεύουν άμεσα κατά οποιονδήποτε τρόπο στις συνήθεις ανάγκες της ζωής του ανθρώπου». Απρόθυμος να πιστέψει ότι η μουσική είναι εντελώς άχρηστη, ο Δαρβίνος συμπέρανε ότι πιθανόν να βοηθούσε τους προγόνους του ανθρώπου να είναι πιο επιτυχημένοι στο ζευγάρωμα. Ωστόσο, αν ίσχυε αυτό, θα ήταν αναμενόμενο το ένα φύλο να είναι καλύτερα προικισμένο μουσικά από το άλλο, και κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ποιος είναι λοιπόν ο στόχος της μουσικής;

Ο Στίβεν Πίνκερ, ένας γνωσιακός ψυχολόγος ο οποίος έγραψε το βιβλίο «Το ένστικτο της γλώσσας», έχει αποκαλέσει τη μουσική «ακουστική τούρτα, ένα φίνο γλύκισμα φτιαγμένο για να ερεθίζει τα ευαίσθητα σημεία τουλάχιστον έξι διανοητικών λειτουργιών μας». Εάν εξαφανιζόταν από το είδος μας, «ο τρόπος ζωής μας θα παρέμενε, κατά τα άλλα, σχεδόν απαράλλαχτος». Αλλοι υποστηρίζουν ότι, αντιθέτως, η μουσική, μαζί με τις εικαστικές τέχνες και τη λογοτεχνία, αποτελεί μέρος αυτού που μας κάνει ανθρώπους. Η απουσία της θα είχε αποκτηνωτικές συνέπειες. Στο βιβλίο του «The Music Instict: How Music Works and Why We Can’t Do Without It» («Το μουσικό ένστικτο. Πώς λειτουργεί η μουσική και γιατί δεν κάνουμε χωρίς αυτήν», εκδ. Bodley Head), ο Φίλιπ Μπολ, Βρετανός επιστημονικός συγγραφέας και φανατικός φιλόμουσος, στέκεται κάπου στη μέση. Υποστηρίζει ότι η μουσική είναι ενσωματωμένη στις ακουστικές, γνωσιακές και κινητικές μας ικανότητες. Εχουμε μουσικό ένστικτο όσο και ένστικτο της γλώσσας, και δεν θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από αυτό ακόμα κι αν το προσπαθούσαμε.

Η μουσική μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Παρότι όμως είναι πολιτιστικά εξειδικευμένη, ορισμένα από τα δομικά στοιχεία της είναι οικουμενικά: μελωδία, αρμονία, ρυθμός, το ηχόχρωμα που παράγεται από μια ποικιλία οργάνων και το διακριτό στυλ που προστίθεται από τους επιμέρους συνθέτες. Σχεδόν όλα τα μουσικά συστήματα βασίζονται σε κλίμακες ορισμένης έκτασης - με όριο τη νότα που ηχεί το ίδιο όπως αυτή με την οποία ξεκινήσαμε, μόνο σε υψηλότερο ή χαμηλότερο βαθμό οξύτητας.

Ο Πυθαγόρας

Ο Ελληνας φιλόσοφος Πυθαγόρας, που έζησε γύρω στο 500 π.Χ., λέγεται ότι είχε ανακαλύψει πως οι νότες οι οποίες ηχούν αρμονικά μαζί, έχουν απλούς λόγους συχνοτήτων μεταξύ τους: για παράδειγμα, μια νότα που είναι μια οκτάβα υψηλότερη από μιαν άλλη έχει διπλάσια συχνότητα. Η «διατονική» κλίμακα του Πυθαγόρα, που αποτελεί ακόμα τη βάση της δυτικής μουσικής, αποτελείται από επτά νότες. Δεν είναι όμως η μόνη, κάθε άλλο. Τα μουσικά σύνολα γκαμελάν της Ιάβας χρησιμοποιούν δύο κλίμακες με νότες διαφορετικού αριθμού. Η μουσική της βόρειας Ινδίας έχει 32 διαφορετικές κλίμακες. Ο Αρνολντ Σέμπεργκ επινόησε ένα δωδεκάφθογγο σχήμα ατονικής μουσικής πριν από έναν αιώνα.

Ο Φίλιπ Μπολ εξετάζει με τη σειρά κάθε συστατικό της μουσικής για να εξηγήσει πώς λειτουργεί, χρησιμοποιώντας άφθονα παραδείγματα που τα αντλεί από ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών, από τον Μπαχ έως τους Μπιτλς και από τα νανουρίσματα έως την τζαζ. Αν μπορείς να διαβάσεις μουσική, θα βρεθείς να μουρμουρίζεις μελωδίες για να καταλάβεις τι εννοεί. Αν δεν μπορείς, ίσως κάποιες στιγμές να χαθείς μέσα στις τεχνικές λεπτομέρειες. Προτού όμως τα πράγματα αρχίσουν να δυσκολεύουν, η ικανότητα του συγγραφέα να μετατρέπει περίπλοκα δεδομένα σε απλή γλώσσα έρχεται και σώζει την κατάσταση.

Το βασικό του μήνυμα είναι ενθαρρυντικό και αισιόδοξο: οι άνθρωποι γνωρίζουν περισσότερα πράγματα για τη μουσική απ’ όσα νομίζουν. Αρχίζουν να αφομοιώνουν τους κανόνες από τη στιγμή που γεννιούνται, ίσως και νωρίτερα, ακούγοντας τα πάντα γύρω τους. Παιδιά πολύ μικρής ηλικίας μπορούν να πουν αν ένας τόνος ή μια αρμονία δεν είναι σωστή. Μια από τις χαρές της μουσικής είναι η γενική εξοικείωση με τον τρόπο που είναι οικοδομημένη, το να ξέρεις μέσες-άκρες τι να περιμένεις κι έπειτα να διαπιστώνεις με ποιους ιδιαίτερους τρόπους καλύπτονται ή ξεπερνιώνται οι προσδοκίες σου. Οι περισσότεροι ενήλικες μπορούν να διακρίνουν τις διαφορές ανάμεσα στα είδη της μουσικής ακόμα κι αν δεν έχουν καμιά εκπαίδευση.

Η μουσική είναι τελείως sui generis. Δεν οφείλει να αφηγηθεί, μια μη-μουσική ιστορία ο ακροατής θα την αποκωδικοποιήσει για τον εαυτό του. Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, έχουν βιώσει ξαφνικά φουντώματα συγκίνησης ακούγοντας ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι· ενθουσιασμό ή ανατριχίλα, μια αίσθηση έξαψης, ανάτασης ή ιλαρότητας. Μπορεί ακόμα να συγκινηθούν μέχρι δακρύων χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν γιατί. Μουσικοί αναλυτές έχουν προσπαθήσει σκληρά να βρουν πώς συμβαίνει αυτό, αλλά με μικρή επιτυχία. Ισως μερικά μυστήρια είναι καλύτερα να παραμείνουν μυστήρια.

Πηγή

Ο ταχύτερος βιολιστής του κόσμου

Ο ταχύτερος βιολιστής του κόσμου είναι ο David Garrett, ο οποίος έπαιξε το "πέταγμα της μέλισσα", σε 1 λεπτό και 5,26 δέκατα του δευτερολέπτου κερδίζοντας μια θέση στο βιβλίο ρεκόρ Guinness.

Πηγή

Gravity - Μουσική με την χρήση της βαρύτητας!

Gravité from Renaud Hallée on Vimeo.

“Ο κυρ Αντώνης” του Μ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ από την Παιδική Χορωδία του Ωδείου μας

 

Η Παιδική Χορωδία του Ωδείου μας, τραγουδά το "Ο κυρ Αντώνης" του Μάνου Χατζιδάκι, κατά τη μαθητική εκδήλωση 2010 στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "ΜΑΡΤΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 2010".
Συνεδριακό Κέντρο Κρύας, Σάββατο 20/3/2010, 7.30 μμ

ΚΥΚΛΟΣ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ “ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ” ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ “ΛΙΛΙΑΝ ΒΟΥΔΟΥΡΗ” (21/4-12/5/10)

 

Η Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη» διοργανώνει τον 12ο Κύκλο Διαλέξεων με θέμα Σύγχρονη Μουσική - Σύγχρονες Τεχνικές

 Πρόγραμμα διαλέξεων

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Νέες τεχνικές στην κιθάρα
Κορίνα Βουγιούκα, κιθαρίστα, διδάσκουσα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Νέες τεχνικές στο φλάουτο
Κατερίνα Τσεντς, φλαουτίστα, λέκτορας στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Ερμηνεύοντας σύγχρονη μουσική
Professor Barrie Webb, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Huddersfield της Μεγάλης Βρετανίας, τρομπονίστας και διευθυντής ορχήστρας.
Η διάλεξη θα γίνει στα αγγλικά.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Σύγχρονες τεχνικές και ηλεκτρονικός ήχος του πιάνου
Μηνάς Μπορμπουδάκης, συνθέτης και πιανίστας.

Οι διαλέξεις θα λάβουν χώρα στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Βιβλιοθήκης, ώρα 19.00.
Η παρακολούθηση είναι ελεύθερη με προσκόμιση δωρεάν δελτίου εισόδου.

Πηγή

Από τον Μήνα Μουσικής 2010: “ΕΛΑΝΘΑΝΕ – Κική Δημουλά”

Καθηγητές και μαθητές του Ωδείου μας, εμπνευσμένοι από τη μεγάλη ποιήτρια Κική Δημουλά, παρουσίασαν κατά την εκδήλωσή μας "ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ" μελοποιημένα έργα της, από την καλλιτεχνική διευθύντρια του Ωδείου μας κ. Λιάνα Καραβασίλη ("Πάλι σε συγχωρώ", "Εκρηκτικό πόρισμα", "Ελάνθανε"), και από τον Θάνο Μικρούτσικο ("Περιπλάνησις"), ερμηνευμένα από την Μαρία Βλάχου.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς και το 2ο Λύκειο Λιβαδειάς, με αφορμή την 21η Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα ποίησης, την Κυριακή 21 Μαρτίου 2010, 8 μμ στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Εστίας Μητέρας.

Η Χορωδία Λιβαδειάς στην Αττάλεια Τουρκίας (7-11/4/10)

 
Η Δημοτική Χορωδία του Δήμου Λεβαδέων θα ταξιδεύσει στην Αττάλεια της Τουρκίας, για να αντιπροσωπεύσει την πόλη μας και γενικότερα τη χώρα μας, στο Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ, που θα πραγματοποιηθεί στο διάστημα από 07 έως 11 Απριλίου 2010.

Στην διοργάνωση αυτή θα λάβουν μέρος χορωδίες από όλη την Ευρώπη.
Το Φεστιβάλ έχει τέσσερα τμήματα και η Χορωδία μας θα λάβει μέρος στα δύο από αυτά. Στο πρώτο τμήμα «ΟΡΕΝ AIR» θα παρουσιάσει πρόγραμμα 20 λεπτών, και στο τρίτο τμήμα « Παραδοσιακή μουσική» θα παρουσιάσει πρόγραμμα 15 λεπτών.

Την Δημοτική Χορωδία θα συνοδεύσει ο Κος Καλλιαντάσης Δημήτριος ,Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λεβαδέων.

Η Χορωδία ταξιδεύει με δικά της έξοδα.

View Full Album

Πηγή

Photo Gallery από την μαθητική συναυλία του Ωδείου μας, 20 & 21/3/2010

.........

Αναβολή εκδήλωσης "Αφιέρωμα στον Kurt Weill"

Η προγραμματισμένη εκδήλωσή μας "Αφιέρωμα στον Kurt Weill" για το Σάββατο 27/3/10, αναβάλλεται λόγω αιφνίδιου θανάτου γονιού βασικού πρωταγωνιστή. Θα σας ενημερώσουμε για νέα ημερομηνία μετά το Πάσχα.

Μεταμορφώσεις… μετά μουσικής… (24/3/10)

Το Ωδείο μας για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με την Κική Δημουλά (21/3/2010)

Το Ωδείο μας, μαζί με τη Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς και το 2^ο Λύκειο  Λιβαδειάς με αφορμή την 21^η Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα  ποίησης, συνδιοργανώνουν αφιέρωμα στην καταξιωμένη ακαδημαϊκό και βραβευμένη με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας ποιήτρια Κική  Δημουλά.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21 Μαρτίου 2010 στις 8 μμ. στην αίθουσα εκδηλώσεων της Εστίας Μητέρας.

Την επιμέλεια  της εκδήλωσης την έχει η Ομάδα της Βιβλιοθήκης.

Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι ο ποιητής Θανάσης Νιάρχος (εκδότης του περιοδικού “Η λέξη”), ενώ θα συμμετάσχει με απαγγελίες η ηθοποιός Μίνα Αδαμάκη.

Τα  Μέλη της Ομάδας Ανάγνωσης και  μαθητές του 2^ου Λυκείου θα παρουσιάσουν τη ζωή και το έργο της ποιήτριας και η κα Αδαμάκη θα αποδώσει επιλεγμένα ποιήματα της δημιουργού.

Καθηγητές και μαθητές του Ωδείου μας, εμπνευσμένοι από την ποιήτρια, θα παρουσιάσουν μελοποιημένα  έργα της.

*[UPDATE 20/3/2010]: Η ποιήτρια παρά την εκφρασμένη αρχική της επιθυμία δε θα μπορέσει να παραβρεθεί για σοβαρούς λόγους υγείας.

Μαθητικές συναυλίες του Δημοτικού Ωδείου Λιβαδειάς (20 & 21/3/10)

Οι μαθητές του Ωδείου μας παρουσιάζουν δείγματα της προόδου τους, ερμηνεύοντας έργα ελλήνων και ξένων συνθετών, στο Συνεδριακό Κέντρο Κρύας το Σάββατο 20 Μαρτίου 2010 στις 7.30 μμ, και Κυριακή 21 Μαρτίου 2010 στις 10.30 πμ.

Συμμετέχουν το Τμήμα Μουσικής Προπαιδείας και η Χορωδία του Ωδείου.

ΜΑΡΤΙΟΣ – Μήνας Μουσικής 2010

Οι εκδηλώσεις του «Μήνα Μουσικής», αποτελούν πλέον σημαντικά πολιτιστικά γεγονότα για την περιοχή μας, που χαίρουν αναγνώρισης κι εκτίμησης από την τοπική κοινωνία.

Το Δημοτικό Ωδείο Λιβαδειάς κάνει για άλλη μια χρονιά αισθητή την παρουσία του με τις εκδηλώσεις που διοργανώνει, προβάλλοντας το έργο ταλαντούχων συμπολιτών μας που συναντώνται με καταξιω­μένους προσκεκλημένους. Η ολόπλευρη συμπαράσταση της Δημοτικής μας Αρχής στο έργο του Δη­μοτικού Ωδείου και η επιλογή μας για την ανάπτυξη πολύπλευρων πολιτι­στικών δράσεων, θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα.

Το νεοκλασικό κτήριο επί της οδού Ελ. Βενιζέλου, ιδιοκτησίας του Δήμου, στον όροφο του οποίου στεγάζεται το Δημοτικό Ωδείο, μετατρέ­πεται σε Πρότυπο Κέντρο Πολιτισμού.

Αφού ολοκληρώθηκε η μεταστέγαση των υπηρεσιών που λειτουργού­σαν στο ισόγειο του, ο χώρος θα διαμορφωθεί και θα λειτουργήσει ως «Δημοτική Πινακοθήκη Λαζαρή», αίθουσα εκδηλώσεων και στούντιο ηχο­γράφησης που σύντομα θα μπορούν να απολαμβάνουν όλοι οι Λειβαδίτες.

Ως Πρόεδρος του «Δημοτικού Ωδείου Λιβαδειάς» οφείλω να συγχαρώ όλους εκείνους που συμμετέχουν σ' αυτή την προσπάθεια και που ακούραστα και αθόρυβα παράγουν πολιτισμό.

Ο Πρόεδρος του ΝΠΔΔ

Δήμαρχος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΦΗΣ

Εκανε τζαζ μέχρι και τον Μπαχ

Στον πυρήνα της τζαζ μουσικής, ένας ακορντεονίστας έσπασε τη μονοκρατορία του σαξοφώνου και της τρομπέτας. Αλλά δεν πέτυχε μόνον αυτό ο 60χρονος Γάλλος Ρίτσαρντ Γκαλιάνο. Παρακινημένος από τον στενό του φίλο κι εμπνευστή του «Tango Nuevo» Αστορ Πιατσόλα, επανεφηύρε μια παλιά μουσική παράδοση της Γαλλίας, δημιουργώντας το «New Musette».

Δικαίως ο Γκαλιάνο θεωρείται ο σημαντικότερος εν ζωή ακορντεονίστας και μπαντεονίστας της παγκόσμιας τζαζ σκηνής. Αλλά στην Αθήνα, που θα 'ρθει στις 19 Απριλίου για μια συναυλία στο θέατρο Παλλάς, μαζί με το καινούργιο σεξτέτο του, δεν θα παίξει μόνον τζαζ. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει και Πιατσόλα, αλλά και έργα του «κατ' εξοχήν τζαζίστα της κλασικής μουσικής», Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.

Η θεματική της φετινής παγκόσμιας περιοδείας του άλλωστε -στην οποία εντάσσει και τον σταθμό του στην Αθήνα- με κεντρικό σύνθημα «μουσική έκφραση σημαίνει ελευθερία κι ελευθερία σημαίνει τζαζ», έχει άξονα αυτή την παράξενη μουσική συνάντηση, που για τον ίδιο τον Γκαλιάνο τροφοδότησε τη δημιουργία του τα τελευταία χρόνια.

Το 2002 ηχογράφησε το «Piazzolla for ever», που χαρακτηρίστηκε από τη διεθνή κριτική το πλουσιότερο και πιο ουσιαστικό αφιέρωμα που έγινε ποτέ για τον μεγάλο Αργεντίνο συνθέτη. Ετσι το υποδέχτηκε και το κοινό, που το άκουσε live σε κάποια από τις 350 συναυλίες ανά τον κόσμο, όπου το παρουσίασε έκτοτε ο Γκαλιάνο.

Οι «Σουίτες του Μπαχ», παιγμένες από τον ίδιο, μόλις κυκλοφόρησαν σε δίσκο (Universal/Deutsche Grammophon). Η ηχογράφησή τους ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009, ως κατάληξη μιας μακρόχρονης κι επίπονης ενασχόλησης του Γκαλιάνο με τη μουσική του Μπαχ, αλλά και της επίμονης προτροπής όσων είχαν την τύχη να ακούσουν από το 2006 live το γοητευτικό, μουσικό εγχείρημα.

Η ιδιαίτερη ερμηνευτική φυσιογνωμία του Γκαλιάνο διαμορφώθηκε καθοριστικά μετά την τυχαία συνάντησή του με τον Πιατσόλα το '83, για τη μουσική μιας παράστασης στην Comedie Francaise. Μέχρι τότε, ο γεννημένος στις Κάνες το 1950 Ρίτσαρντ Γκαλιάνο, γιος ενός ιταλικής καταγωγής καθηγητή του ακορντεόν είχε πάρει το δίπλωμά του από το Ωδείο της Νίκαιας. Είχε ανακαλύψει τις ερμηνευτικές διαφορές στο παίξιμο του ακορντεόν μεταξύ των Βραζιλιάνων, των Ιταλών και των Αμερικανών μουσικών. Είχε επιστρέψει στο Ωδείο για να διδαχτεί διεύθυνση ορχήστρας και σύνθεση. Είχε συνεργαστεί σε ηχογραφήσεις δίσκων των Μπαρμπαρά, Σερζ Ρετζιανί, Σαρλ Αζναβούρ, Ζιλιέτ Γκρεκό κ.ά. Και είχε εξασκήσει τον τζαζ αυτοσχεδιασμό παίζοντας δίπλα σε κορυφαίους τζαζίστες, όπως ο Τσετ Μπέικερ, ο Ρον Κάρτερ κ.ά.

Ο Πιατσόλα ήταν όμως αυτός που, ως φίλος και μέντοράς του, τον ενθάρρυνε να εγκαταλείψει «τα αμερικανικά πρότυπα», αλλά όχι και την τζαζ, και να ιχνηλατήσει μουσικά τις ευρωπαϊκές του ρίζες. Ετσι αναδημιούργησε το «New Musette» και ανέπτυξε ένα πολύ προσωπικό ερμηνευτικό ύφος, που του χάρισε διεθνή αναγνώριση, εκλεκτικές συνεργασίες με τον Γιαν Γκαρμπάρεκ, τον Γκάρι Μπάρτον, τον Πάολο Φρεζού, αλλά και τον πολύτιμο χαρακτηρισμό του ως άμεσο επίγονο του Πιατσόλα.

Στην Ελλάδα ο Γκαλιάνο επιστρέφει λίγους μήνες αφότου συμμετείχε στο Φεστιβάλ της Σάνης στη Χαλκιδική. Μαζί του ξανάρχεται το σεξτέτο του, που αποτελείται από τους σπουδαίους σολίστες Ζαν-Μαρκ Φιλίπ και Σεμπαστιάν Σιρέλ στο βιολί, Ζαν-Μαρκ Απάπ στη βιόλα, Ραφαέλ Πιντού στο τσέλο, Στεφάν Λεζερό στο μπάσο και Ερβέ Σελέν στο πιάνο.

* Η προπώληση των εισιτηρίων (30, 40, 50 ευρώ) έχει ξεκινήσει στα ταμεία του «Παλλάς», στο 210-8108181 ή στο www.elthea.gr.

ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

Μίκης Θεοδωράκης: «Ο Στραβίνσκι ήταν εμπνευστής μου»

«... Νομίζω πως η επιρροή του Στραβίνσκι πάνω μου οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι ακουμπάμε και οι δύο πάνω σε μουσικές παραδόσεις _ ρωσική, ελληνική _ που η βάση τους είναι οι σιδερένιοι ρυθμοί των λαϊκών χορών». Ο Μίκης Θεοδωράκης σε κείμενα που έγραψε στη δεκαετία του '50 αναφέρεται στη σχέση του με τον ρώσο συνθέτη και πόσο τον επηρέασε. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτός. Ηταν και οι Σεργκέι Ραχμάνινοφ και Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Ειδικά με τον τελευταίο ταυτίστηκε μουσικά και ιδεολογικά. Πηγή έμπνευσής του ήταν οι «Συμφωνίες» του. Εχει σημειώσει στο παρελθόν: «Η επίδρασή του πάνω μου είχε να κάνει με το ότι εκπροσωπούσε (ο Σοστακόβιτς) τη σοβιετική τέχνη σε μια εποχή που για τους έλληνες αριστερούς του Εμφυλίου κάθε τι το σοβιετικό έπαιρνε τις διαστάσεις μυθικού συμβόλου». Σχετικά με την πρώτη φορά που άκουσε μουσική του Σοστακόβιτς, ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρει: «Eίχαμε μαζευτεί κάμποσοι μαθητές και μαθήτριες της ανωτέρας των Ωδείων σε μια αίθουσα του Aμερικάνικου Kέντρου Πληροφοριών κι ακούγαμε συμφωνική μουσική από δίσκους. Πιο πολύ από περιέργεια αποφασίσαμε στο τέλος να βάλουμε την “Πέμπτη Συμφωνία” αυτού του άγνωστού μας συνθέτη. Mα όσο το έργο προχωρούσε η περιέργειά μας γινόταν ενδιαφέρον και στο τέλος _ πάνω στο largo _ κατάπληξη! Ολοι, άλλος λίγο κι άλλος πιο πολύ, νιώθαμε πως βρισκόμασταν μπροστά σε κάτι καινούργιο, μα σύγχρονα και πολύ “γνωστό”. Ηταν αυτό που το περιμέναμε ίσως, που νιώθαμε πως έπρεπε να 'ρθει, μα δεν μπορούσαμε μέχρι τότε να το φανταστούμε».

Αυτές τις μουσικές συγγένειες ανάμεσα στα έργα των τριών παραπάνω ρώσων συνθετών και την επιρροή που άσκησαν στον Μίκη Θεοδωράκη επιχειρεί να καταδείξει η συναυλία που διοργανώνεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Παρασκευή 12 Μαρτίου στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης (πρώην Αίθουσα Φίλων Μουσικής). Στη συναυλία υπό τον τίτλο «Από τον Ραχμάνινοφ και τον Στραβίνσκι στον Μίκη Θεοδωράκη» εμφανίζεται η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, όπου υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού θα παρουσιάσει έργα Στραβίνσκι, Ραχμάνινοφ και Μίκη Θεοδωράκη. Παρούσα στη βραδιά θα είναι και η ρωσίδα σοπράνο Αιμιλία Τιταρένκο, η οποία θα ερμηνεύσει αποσπάσματα από την όπερα του συνθέτη «Αντιγόνη». Επίσης επί σκηνής θα εμφανιστούν ο τενόρος Ζάχος Τερζάκης και η πιανίστρια Τατιάνα Παπαγεωργίου. Η συναυλία θα ολοκληρωθεί με το μπαλέτο «Ζορμπάς», ένα διεθνώς αναγνωρισμένο συμφωνικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη, πολυαγαπημένο και δημοφιλέστατο ανά τον κόσμο με σολίστ στο μπουζούκι τον Κώστα Παπαδόπουλο, τον ιστορικό συνεργάτη του. Η Αιμιλία Τιταρένκο έχει ερμηνεύσει και ηχογραφήσει τους ομώνυμους πρωταγωνιστικούς ρόλους στις όπερες του συνθέτη «Μήδεια», «Αντιγόνη» και «Ηλέκτρα». Το πρόγραμμα θα ανοίξει με την εισαγωγή από το «Αξιον Εστί» και θα ολοκληρωθεί με το Δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε Ντο ελάσσονα του Σεργκέι Ραχμάνινοφ.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το 1957 ο Μίκης Θεοδωράκης έλαβε το πρώτο βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης Νέων στη Μόσχα με το έργο Σουίτα αρ. 1 για ορχήστρα και πιάνο από τα χέρια του ίδιου του Σοστακόβιτς, ο οποίος ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής.

Πηγή

Μουσική και νεογέννητα

Ευαισθησία στην αρμονία από μουσικές νότες παρουσιάζουν τα νεογέννητα τα οποία είναι σε θέση να αναγνωρίζουν την παραφωνία και την αλλαγή του τόνου της μουσικής από τις πρώτες κιόλας ώρες της ζωής τους, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Μιλάνου Vita-Salute San Raffaele.

Οι συντάκτες της μελέτης, η οποία δημοσιεύτηκε σήμερα στο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό Pnas, έβαλαν 18 νεογέννητα να ακούσουν τρία τραγούδια των 21 δευτερόλεπτων: το πρώτο τραγούδι ήταν μία σύνθεση πιάνου, το δεύτερο ήταν το ίδιο τραγούδι αλλά με αλλαγμένο τον τόνο σε ορισμένες νότες, ενώ το τρίτο ήταν ένα παράφωνο τραγούδι.

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης των τραγουδιών, οι εγκέφαλοι των βρεφών υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία προκειμένου να διαπιστωθεί ποια τμήματα του εγκεφάλου ήταν ενεργά.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι σε όλα τα βρέφη, ενεργοποιήθηκε το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου και ιδιαίτερα οι περιοχές που ενεργοποιούνται όταν οι ενήλικοι ακούν μουσική.

Κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των τροποποιημένων μουσικών συνθέσεων η ενεργοποίηση του δεξιού ημισφαιρίου ήταν χαμηλότερη, ενώ αντίθετα ενεργοποιήθηκε μια περιοχή του αριστερού ημισφαιρίου.

«Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι οι εγκέφαλοι των νεογνών έχουν την ικανότητα αντίληψης της μουσικής από τις πρώτες ώρες μετά από τη γέννηση τους. Επιπλέον, είναι ήδη σε θέση να αναγνωρίζουν την παραφωνία και την αλλαγή του τόνου», εκτιμούν οι ερευνητές.

Σύμφωνα μάλιστα με τους μελετητές, η έρευνα αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει στο να προσδιοριστεί αν η αντίληψη της μουσικής είναι έμφυτη ή είναι αποτέλεσμα του περιβάλλοντος.

Πηγή

Ιατρική περίθαλψη ...στη μουσική

Δεν μπορώ μανούλα μ', δεν μπορώ

αχ! σύρε να φέρεις τον γιατρό,

να μου γιάνει μάνα τον καημό.

(δημοτικό τραγούδι)

Λόγω της ιδιότητάς τους, οι γιατροί συχνά αποτελούν αφορμή για τη δημιουργία τραγουδιών, και ειδικά στον διεθνή χώρο έχουν συχνή παρουσία σε αρκετά γνωστά τραγούδια.

Στο ελληνικό τραγούδι υπάρχουν μερικά γνωστά παραδείγματα, όπου ο στιχουργός επικαλείται ...τη βοήθειά τους, ένα από αυτά είναι το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη Ασε με, γιατρέ μου, να πεθάνω (1957), γραμμένο σε στίχους Κώστα Βίρβου και με ερμηνευτή τον Στέλιο Καζαντζίδη.

Ο Στέλιος τραγούδησε μία ακόμα μεγάλη επιτυχία με τίτλο Εγινα μόνος μου γιατρός, γραμμένη το 1963 από τον Χρήστο Κολοκοτρώνη σε μουσική του Μανώλη Χιώτη:

Γύρισα όλους τους γιατρούς και τα νοσοκομεία

να μου γιατρέψουν την καρδιά

που μου την πλήγωσες βαριά

όμως δεν βρήκα γιατρειά

αγάπη μου καμία.

Εγινα στον πόνο μου γιατρός τραγουδά ο Στέλιος στο Ασε με να ζήσω μοναχός, των Χρήστου Νικολόπουλου και Πυθαγόρα, από το 1967.

Ας είχα την υγειά μου είναι ένα ακόμα τραγούδι του Στέλιου, από το 1959: Ας είχα την υγειά μου κι ας ήμουνα φτωχός, τα λεφτά δεν με γιατρεύουνε, το βλέπω, δυστυχώς.

Σε στίχους του Κυριάκου Ντούμου ο Λάκης Παπαδόπουλος έγραψε το Για να σε εκδικηθώ, που είναι μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του και το τραγουδά με τον Δημήτρη Μητροπάνο:

Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές, αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ.

Το 1980 η Ελένη Βιτάλη δεν είχε ανάγκη τον γιατρό, μια και οι στίχοι που έγραψε ο Ηρακλής Παπασιδέρης για το τραγούδι του Τάκη Σούκα Ερωτά μου αγιάτρευτε, αποκλείουν οποιαδήποτε ίαση:

Ερωτά μου αγιάτρευτε και καημέ μου μεγάλε, ιστορία μου όμορφη της ζωής μου φινάλε.

Ιδιαίτερη απήχηση έχουν οι γιατροί στον χώρο του ρεμπέτικου, όπου φαίνεται ότι είναι απαραίτητοι περισσότερο απ' ό,τι στα άλλα είδη τραγουδιού. Το 1923 η Μαρίκα Παπαγκίκα, που γεννήθηκε στην Κω, αλλά από 15 χρόνων έζησε στην Αμερική, ηχογράφησε το Αχ! γιατρέ μου.

Το 1934 ο Θανάσης Ευγενικός ηχογράφησε τη σύνθεση του Στ. Παντελίδη Αμάν, γιατρέ μου, το 1951, το Βρήκε ο γιατρός το φάρμακο, την ίδια χρονιά, το Ελα, γιατρέ μου, μην αργείς του Μπάμπη Μπακάλη, και το 1954, το τραγούδι του Σπ. Περιστέρη Βαρέθηκα τα έλατα (γιατροί μην μου το κρύβετε).

Η Σωτηρία Μπέλλου τραγούδησε το 1948 τη σύνθεση του Γιώργου Μητσάκη Ο γιατρός κτυπάει την πόρτα, ο Κώστας Ρούκουνας, το Σαν πεθάνω, Μάνα μου, το στήθος μου πονεί (μάνα μου, το 'παν οι γιατροί), ο ίδιος τραγουδά και τη σύνθεση του Γιώργου Κάβουρα Τι θέλεις, μάνα, τον γιατρό (1936) και ο Αγάθωνας Γκολές, το Κανείς δεν βρέθηκε γιατρός.

Από τα πιο τραγουδισμένα άσματα της δημοτικής παράδοσης, το μικρασιάτικο Κανελόριζα, που τραγούδησε και η Νάνα Μούσχουρη στα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής της πορείας:

Φέρτε το, φέρτε το γιατρό

Φέρτε το γιατρό, τον πόνο μου να γιάνει

Που με λά-, που με λάβωσε

Που με λάβωσε μια κόρη 'πο την Κρήτη.

Στον διεθνή χώρο η ανάγκη για επίκληση των γιατρών είναι σαφώς μεγαλύτερη και μας έχει χαρίσει αρκετά πετυχημένα τραγούδια.

Το Doctor Robert από το άλμπουμ των Beatles Revolver αναφέρεται κατά πάσα πιθανότητα στον γερμανό γιατρό Robert Freymann, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του '60 μύησε τα μέλη των Beatles στο LSD:

Αν είσαι στις μαύρες σου, θα σε ανεβάσει, πιες ένα ποτό από την ξεχωριστή κούπα του Doctor Robert.

Το Doctor My Eyes, του Jackson Browne, αναφέρεται σε κάποιον που ζητάει καθυστερημένα τη βοήθεια του γιατρού του.

Το Ι don't need no doctor ήταν επιτυχία για τον Ray Charles το 1966 και διασκευάστηκε αργότερα από αρκετούς καλλιτέχνες του ροκ, με πιο σημαντική την ερμηνεία των Humple Pie, το 1971.

Οι Van Halen στο δεύτερο άλμπουμ τους ζητούσαν τη βοήθεια ενός γιατρού στο Somebody Get Me Α Doctor, ενώ ένα άλλο συγκρότημα του ροκ, οι Who, στη ροκ όπερα Quadrophenia χρησιμοποιούν τον χαρακτήρα Doctor Jimmy.

Το συγκρότημα των Kiss συμπλήρωσε ήδη 35 χρόνια καριέρας και διεκδικεί την είσοδό του στο Rock and Roll Hall Of Fame. Το τραγούδι τους Calling Dr. Love κυκλοφόρησε το 1977 στο άλμπουμ Rock and Roll Over.

Ο έρωτας είναι η βασική αιτία που ζητούν βοήθεια από τους γιατρούς οι συνθέτες, το ίδιο έκανε και ο Robert Palmer στο πιο γνωστό του τραγούδι. που ήταν το Bad Case Of Loving You (Doctor, Doctor), στο οποίο μας πληροφορεί ότι έπεσε θύμα του έρωτα.

Το Witch Doctor, μεγάλη επιτυχία της δεκαετίας του '50, μας έδινε τη δυνατότητα μιας διαφορετικής ιατρικής, που τουλάχιστον στη μουσική βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και καθιέρωσε το δημιούργημα του Ross Bagdasarian, The Chipmunks.

Στη δεκαετία του '40 είχαμε τα Doctor, Lawyer, Indian Chief, σύνθεση του Hoagy Carmichael, επιτυχία για την Bettie Hutton, και το τραγούδι τού Kurt Weil Dr Krippen, από το μιούζικαλ One Touch Of Venus.

Διαφορετικά τα Doctor, Doctor των UFO και Thompson Twins, αλλά και τα δύο έχουν κοινό παρανομαστή την επίκληση της ιατρικής βοήθειας για να ξεπεράσουν τις συνέπειες του έρωτα. Μακάρι να ζητούσαμε πάντα τη βοήθεια των γιατρών σε ανάλογες καταστάσεις.

Στο Bad Medicine οι Bon Jovi παρομοιάζουν τον έρωτα με τον εθισμό στα ναρκωτικά και ζητούν βοήθεια για να απεξαρτηθούν από αυτόν, όχι όμως με την απομάκρυνση από αυτόν, αλλά με την ερωτική ανταπόκριση.

Παραφράζοντας τη γνωστή ιστορία Dr. Jeckyl and Mr. Hyde, οι Men At Work έγραψαν το 1983 το Mr. Heckyll and Mr. Jive, που αναφέρεται σε έναν τρελό επιστήμονα που έφτιαξε ένα φάρμακο που μπορούσε να αλλάξει το ανθρώπινο πρόσωπο και να το κάνει εξαιρετικά όμορφο.

Στα μέσα της δεκαετίας του '70, οι 5000 Volts, που είχαν για τραγουδίστρια την Tina Charles, γνώρισαν μία μεγάλη επιτυχία με το χορευτικό Doctor Kiss Kiss στην ίδια περίπου εποχή της ντίσκο, η Αμερικανίδα Carol Douglas τραγουδούσε για τις ιατρικές εντολές στο Doctor's Orders, που ήταν διασκευή στο τραγούδι που είχαν κάνει σχετική επιτυχία στην Αγγλία οι Sue and Sunny.

Τέλος, υπάρχουν τα πετυχημένα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά θέματα από τα Doctor Zhivago, Dr. Kildare και Dr. Doolitle.

Κώστας Ζουγρής

“Piano in Passion”

ΤΡΙΤΗ 9 και ΤΡΙΤΗ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010


Ο διεθνούς φήμης master του πιάνου Βασίλης Τσαμπρόπουλος, παράλληλα με τις ζωντανές του εμφανίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, παρουσιάζει και στην Ελλάδα για δύο μοναδικές βραδιές στο Gazarte τo ρεσιτάλ “Piano in Passion”.

Για δύο Τρίτες, στις 9 και στις 16 Φεβρουαρίου 2010, το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να ζήσει στη μουσική σκηνή Gazarte μία μοναδική μουσική εμπειρία, από έναν κορυφαίο εκπρόσωπο της σύγχρονης πιανιστικής τέχνης στον κόσμο.

Πιανίστας και συνθέτης διεθνούς κύρους και ακτινοβολίας, ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος συνδυάζει με αριστοτεχνική ευελιξία και άνεση διαφορετικά μουσικά στυλ και ιδιώματα, ξεδιπλώνοντας την μεγάλη πιανιστική του γκάμα παράλληλα με την εντυπωσιακή μουσική και συνθετική του ικανότητα.

Μέσα από τις εξαιρετικές ηχογραφήσεις του για την ECM Records, μια εταιρία σύμβολο στο χώρο της σύγχρονης μουσικής, έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο προσωπικό μουσικό ύφος, αναμειγνύοντας στοιχεία κλασσικής, τζαζ και έθνικ μουσικής. Είναι επίσης ο μοναδικός βραβευμένος Έλληνας καλλιτέχνης που έχει συμπεριληφθεί στο top του Billboard στην Αμερική για αρκετές εβδομάδες .

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος έχοντας στις αποσκευές του μία σπάνια για Έλληνα καλλιτέχνη μουσική πορεία στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα, έρχεται αυτό το χειμώνα στο Gazarte για δύο μοναδικές, εφ΄όλης της ύλης εμφανίσεις. Σε μία αναφορά past to present παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς δισκογραφίας του καθώς και τις καλύτερες στιγμές της δημιουργίας του για την ECM από το 2000 έως σήμερα.

Μουσική έντονα ποιητική, γεμάτη πάθος και δεξιοτεχνία, με έντονη κινηματογραφική διάσταση στην αφήγησή της .”Ένα πιάνο”, όπως πρόσφατα έγραψαν οι London Times, “που ηχεί σαν ολόκληρη ορχήστρα στα χέρια του Βασίλη Τσαμπρόπουλου όπου κάθε μουσική φράση ηχεί αέρινη, εξαφανίζοντας κάθε εκτελεστική δυσκολία.

Η τελευταία κυκλοφορία του Βασίλη Τσαμπρόπουλου στην ECM με τίτλο “Τhe Promise”, έχει αποσπάσει θερμές κριτικές από τον διεθνή μουσικό Τύπο, έχοντας χαρακτηριστεί σαν ένα από τα καλύτερα σόλο άλμπουμ για πιάνο.

Το χειμώνα του 2010 ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος θα εμφανιστεί στο Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Αυστρία καθώς και σε μία μεγάλη συναυλία στη Βιέννη.

Piano in Passion...
Ένα παθιασμένο ταξίδι στο μουσικό κόσμο του master του πιάνου Βασίλη Τσαμπρόπουλου, ενός μουσικού που το όνομά του είναι πλέον ταυτισμένο με το πιάνο…

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
“Piano in Passion”
ΤΡΙΤΗ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010
&
ΤΡΙΤΗ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21:00

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
30€, 25€, 20€ ,15€
Προπώληση εισιτηρίων: www.i-ticket.gr
GAZARTE
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ
210 34 52 277- 210 34 60 347
www.gazarte.gr
ΒΟΥΤΑΔΩΝ 32 ΓΚΑΖΙ

Η μουσική βοηθά στην αντιμετώπιση του άγχους και της κατάθλιψης

Η μουσική μπορεί να λειτουργήσει ως φάρμακο για τη θεραπεία κοινών ασθενειών, σύμφωνα με τον δόκτορα Χανς Γιοακίμ Τράπε της πανεπιστημιακής κλινικής Μαριχόσπιταλ στην Χέρνη, της Γερμανίας.

Η κλασσική μουσική είναι η πλέον αποτελεσματική, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα επί του άγχους, της κατάθλιψης και των καρδιοαγγειακών παθήσεων. Εκτός αυτών βοηθά στην αντιμετώπιση των πόνων, του στρες και των διαταραχών του ύπνου και έχει πολύ θετικές επιρροές στο ανοσοποιητικό σύστημα, γράφει ο Τράπε σε γερμανικό ιατρικό περιοδικό.

Επιπλέον η κλασσική μουσική βοηθά στη συγκέντρωση, στη μνήμη, τη δημιουργικότητα και την ενέργεια σύμφωνα πάντα με τη μελέτη του ίδιου επιστήμονα.

Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει η ορχηστρική μουσική. Ο Τράπε στην περίπτωση αυτή συστήνει να δοκιμάσουν ως εναλλακτική λύση την ποπ ή τη ροκ μουσική. Τα δύο αυτά είδη μουσικής έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζουν την ανθρώπινη διάθεση. Επίσης η λατινοαμερικάνικη μουσική έχει παρατηρηθεί ότι διαθέτει ιδιότητες βελτίωσης της διάθεσης.

Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί σε καμιά περίπτωση για τη μουσική χέβι μέταλ ή την τέκνο, υπογραμμίζει ο Τράπε και προσθέτει ότι αυτά τα είδη μουσικής αυξάνουν τους καρδιακούς παλμούς και την αρτηριακή πίεση.

Πηγή

Οι άνθρωποί μας: Νεφέλη Μαρκάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σε ηλικία επτά χρόνων άρχισε τις σπουδές της στο βιολί, το πιάνο και το μπαλέτο. Μαθήτευσε δίπλα στο Γιάννη Παπαδημητρίου και βραβεύτηκε σε δύο Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Βιολιού. Παράλληλα συνεχίζει το χορό και το 1996 κερδίζει την πρώτη θέση στην Ελληνική Γιουροβίζιον, που της επιτρέπει να σπουδάσει με υποτροφία στην Όπερα του Αμβούργου.

Το 2002 γυρνάει στην Ελλάδα κι εργάζεται στο θέατρο ως μουσικός – χορεύτρια. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις της Λυρικής στο Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου ως σολίστ, σε μιούζικαλ της Μαριάννας Τόλη και από το 2003 είναι μέλος της χορευτικής ομάδας OMAD@NCE του Pierre Tavernier.

Είναι μέλος της ορχήστρας Μάνος Λοίζος με την οποία δίνει συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Διδάσκει στο «Διεθνές Ωδείο Αθήνας» και στο «Δημοτικό Ωδείο Λιβαδειάς».

Παίξτε πιάνο στο Youtube! :D

Διαδραστικό βίντεο από Kokokaka.com